Nog best lastig, zo’n levenskwaliteitverbeteringstraject, want waar begin ik?
Een aantal maanden geleden las ik de bestseller van Gretchen Rubin, Het Happiness Project, waarin Gretchen haar zoektocht naar geluk beschrijft. Een jaar lang concentreert ze zich iedere maand op een ander aspect van haar leven.
Hoewel Gretchen overduidelijk een heel ander type is dan ik ben, niet in de laatste plaats veel theoretischer en grondiger in haar aanpak, kan ik me wel vinden in haar werkwijze. Net zoals ik me kan vinden in wat ze zegt in één van de eerste hoofdstukken van haar boek:
“…Ik was niet depressief en ik had geen last van een midlifecrisis, maar wel een vaag onbehagen nu ik volwassen was, een terugkerend gevoel van ontevredenheid en bijna een gevoel van ongeloof. Ben ik dat? vroeg ik me af als ik de ochtendkrant oppakte of mijn e-mails ging zitten lezen. Ben ík dat?
Ik merkte dat ik me afvroeg: is dít het nou? En er zelf op antwoordde: ja, dit is het.
Maar hoewel ik me soms ontevreden voelde, alsof er iets ontbrak, vergat ik nooit wat voor een geluksvogel ik was…”“…Ik had alles wat ik me kon wensen, maar op de een of andere manier wist ik het niet te waarderen. Door alle geklaag over niets en alle voorbijgaande crises, moe van het worstelen met mijn eigen karakter, kon ik vaak alle geweldige dingen die ik had niet eens zien. Ik wilde deze tijd niet langer als vanzelfsprekend beschouwen…”
Bingo! Precies dat! Grappig hoe je jezelf zo ontzettend uniek kunt vinden in al je struggles en gedachten, terwijl na een beetje onderzoek blijkt dat de halve welvarende wereld met hetzelfde worstelt. Maar het is ook enorm handig. Want het betekent dat mensen die veel slimmer, theoretischer en grondiger zijn dan ik er allang over na hebben gedacht. Kopiëren dus, die aanpak. Twaalf aspecten van mijn leven onder de loep, startend in november. Nog elf dagen om te bepalen welke aspecten dit moeten zijn.
x
Heel herkenbaar 😊
Ik ga je volgen en wie weet heb ik ook nog eens iets nuttigs toe te voegen 😉
Liefs Carien (je buurmeisje van lang, lang geleden)
Voel je zeker vrij om dat te doen. Ook niet nuttige toevoegingen zijn altijd welkom!
En ik ben niet vergeten wie je bent. Gaat ook niet gebeuren 😉
Altijd geweten dat je weer ging schrijven. Ooit. Nu dus. heel verstandig 😉 aangezien ik diezelfde dertiger ben, die soms nog wel eens op zoek is naar antwoorden, ga ik je volgen. maar hoe? nieuwsbrief? twitter? facebook? zeg het me, zeg het me! en wellicht heb ik dan ook nog wel wat aanvullingen, tips, ideeën en noem de hele bende maar op.
Dat zijn hele goede vragen Maarten. Heb jij daar ideeën over? Ik was al zo blij met deze eerste stap, dat ik helemaal niet meer heb nagedacht over een uitbreiding of vervolg. Facebook? Eerst maar even hier… Fijn dat je even komt kijken lieve dertiger 😉