Het is 1 november!! En hoewel het hier op de site even een paar dagen stil is geweest, ben ik de afgelopen dagen wel bezig geweest met het bedenken van goede voornemens voor deze maand.

Uiteindelijk komt het erop neer dat ik energie wil halen uit slaap, voeding, beweging en meditatie.

Mijn relatie met voeding is al vanaf jonge leeftijd een beetje gek geweest. Ik geloof dat ik een jaar of tien was toen ik voor het eerst ‘op dieet’ ging. Ik wilde als jong meisje ontzettend graag balletdanseres worden en ik verslond dan ook alle boeken en artikelen die ik
over dat onderwerp kon vinden. In de bibliotheek vond ik het boek Dancing on my grave van Gelsey Kirkland. Dat boek werd een periode lang mijn bijbel. Met alles wat ik nu weet, zou ik de titel van het boek en bijbel niet zo gauw meer aan elkaar koppelen, maar destijds dacht ik echt dat een destructieve levenswijze de weg was door het harde balletbestaan. Gelsey at een appel per dag en werd dun. Ik wilde dat dus ook. Een appel per dag. Juist ja. Gelukkig beschikte ik niet over het doorzettingsvermogen (enige slapte van karakter kán je redding zijn) om mijn rommelende maag te negeren en ’s avonds propte ik er gauw nog een doos chocoladezoenen, pak griesmeeltoetjes en een zak snoep achteraan. Dunner werd ik niet. Gespieder ook niet. Fitter zeker niet. Maar ik was jong, dus ik kwam ermee weg.

Inmiddels hangen mijn spitzen in de wilgen en heb ik een gezondere relatie met voeding ontwikkeld. Wel ben ik nog altijd geneigd om periodes wat extreem te zijn, als in: extreem gezond, of extreem nalatig. Ik houd van eten. Van de geur, de kleur, de textuur, de smaak en het sociale aspect. Het hoeft alleen niet altijd voedzaam of gezond te zijn, waardoor er ook wel eens dagen zijn dat ik op taartjes, ijsjes en snoepjes teer. Nu heb ik een zus die enorm veel weet over voeding en zij moedigt me af en toe aan om eens meer voeding tot me te nemen in plaats van alleen maar vulling. Dit zijn de maanden dat ik los ga op superfoods en de hele dag gezonde snacks sta te blenderen, bakken en rollen. Uiteindelijk verval ik vroeger of later altijd weer in ongezond. Het voornemen is dan ook niet: supergezond eten. Het voornemen van november is: Vijf keer gezond. Ontbijt, lunch, avondeten en twee tussendoortjes zijn gezond en voedzaam. Een lekker stukje pompoentaart mag best, maar niet langer als ontbijt.

“Waarom zou je sporten? Vind je sporten leuk?”, vroeg de haptonoom laatst aan me. “Nee, ik vind sporten stom.”, antwoordde ik. Het zette me aan het denken. In deze tijd, waarin iedereen zich verplicht voelt om in strak, lichtgevend supermanpak door het park te sjokken en om aan gewichten te hangen in het kader van gezond-ouder-worden… Is niet sporten echt een optie? Hoe langer ik erover nadacht, hoe enthousiaster ik werd. Ik hoef niet af te vallen, ik wil me energiek voelen. Misschien red ik het wel met voldoende beweging en wat spierversterkende oefeningen voor mijn rug en buik, aangezien dat voor mij een zwakke plek is. Het voornemen luidt: Eén keer per dag rug- en buikspieroefeningen, een half uur wandelen en daarnaast haal en breng ik Lise altijd op de fiets van en naar school (is op dins- en donderdag toch ook gauw een half uur fietsen per dag).

Tot slot heb ik me ingeschreven voor de nieuwste 21 day meditation experience van Oprah Winfrey en Deepak Chopra. Dit is 21 dagen lang een geleide meditatie van tien minuten en dit programma is gisteren gestart (inschrijven kan nog). Met de inspirerende woorden van Oprah en Deepak vooraf is het twintig minuten zitten, maar ik heb me laten vertellen dat wie geen twintig minuten heeft, geen leven heeft, dus…

Zo gaat november eruit zien. Van Gretchen Rubin heb ik geleerd dat het goed is om de beslissing van te voren te nemen, zodat je er niet meer over na hoef te denken. Ik slaap iedere dag voldoende, ik beweeg genoeg, ik eet voldoende voedzaam en ik mediteer. Easy.

Ik ben benieuwd naar andere meningen en ideeën, dus voel je vrij om die te delen. Onderaan dit bericht, of stuur me een mailtje arwenmelian@hotmail.com