Nog nooit ben ik me zo bewust geweest van het verstrijken van de tijd als sinds ik moeder ben. We leven van hoogtepunt naar mijlpaal en de jaren vliegen voorbij. En hoewel het mooi is dat we zoveel mogen meemaken, heb ik er de laatste weken af en toe een beetje buikpijn van. 

De sentimentele buikpijn van het realiseren dat Joris niet zo lang meer in zijn wieg bij ons op de kamer past. Dat ik de reiswieg van onze wandelwagen op de vliering kan zetten en dat deze kan worden omgeruild voor het kinderwagenzitje. De Newborn Set die nog op zijn Tripp Trapp bevestigd is, zal ook plaats moeten maken voor de Baby Set. En dan die kleertjes… die kleine rompertjes die hij aanhad toen hij een paar maanden geleden nog zo heerlijk tegen me aan wilde liggen. Ik ben een geluksvogel dat ik dit mag ervaren hoor, dat realiseer ik me best. Maar je kan nooit meer even terug hè? Ze worden – als alles goed gaat – alleen maar groter, wijzer en zelfstandiger. 

Het is een thema in mijn leven, het voorbij gaan van alles. Mijn hele leven heb ik al een melancholische inslag en mijmer ik graag over wat was. Ik zie het maar als luxe. Er zijn zoveel goede dingen om op terug te kijken. En ik denk dat we het allemaal wel een beetje doen. Denk maar aan de vele foto’s die we maken. Laatst las ik daar een mooie uitspraak over, afkomstig uit de documentairereeks België scherpgesteld: 

Fotograferen is heimwee verzamelen voor morgen

Prachtig! En zó waar. Nu het einde van het jaar weer nadert, is het tijd om alle foto’s die ik dit jaar heb gemaakt te ordenen. Ik begin graag nieuwe tradities en hoewel deze slechts één jaar oud is, is het er eentje om voort te zetten. Uiteindelijk maak ik met de leukste foto’s een jaarboek van alle grote en kleine hoogtepunten van het afgelopen jaar. Inmiddels ligt het boek van 2017 al een klein jaar bij onze salontafel en met name de twee meiden kijken er geregeld in. Zo leuk om ze te horen praten over de vakantie naar Zweden, of over die keer dat we in het bos waren en allemaal gekke bekken trokken voor de camera. Ik ben geen moeder die het voor elkaar krijgt om van iedere vakantie of voor elk levensjaar van haar kinderen een album samen te stellen, maar dit lukt me. De voorbereidingen voor jaaralbum 2018 zijn dan ook al in volle gang.

Ik ben heel benieuwd wat jullie doen met jullie foto’s. En welke software gebruiken jullie het liefst om albums te maken? Ik merk dat ik zelf nog niet echt heel enthousiast ben over een bepaald programma, dus tips zijn meer dan welkom. Ondertussen mijmer ik nog even verder bij het terugzien van die kleine voetjes, het eerste badje, die haartjes…