Het is alweer een tijdje geleden dat ik van me heb laten horen. Een klein berichtje op Facebook dat Joris was geboren en daarna weer een poos niks. Ik merkte dat ik even in mijn coconnetje wilde blijven en het lukte me dan ook niet om een woord op papier te krijgen. Eigenlijk begon dat al een beetje aan het einde van de zwangerschap. Mijn wereldje werd bewust steeds een beetje kleiner. Maar het is gelukkig wel een fijn wereldje. Sinds Joris op 6 mei geboren is, genieten we intens van dit kleine mannetje. Wat een verrijking en wat een geluk om ook zijn mama te mogen zijn. Vanaf de eerste dag hoort hij er al helemaal bij. Zijn zussen zijn ontzettend trots op hem en vinden het heerlijk om hem te knuffelen en om over hem te moederen. De borstvoeding die ik hem graag wilde geven loopt als een trein en zolang hij geen krampjes heeft of te veel prikkels heeft gehad, is het een heel relaxt jongetje.

Nu de eerste weken voorbij zijn en we langzaam een nieuwe ‘normaal’ bereiken, krijg ik steeds meer zin om de buitenwereld weer op te zoeken. Zo heb ik vandaag Lise voor de tweede keer sinds de bevalling zelf opgehaald van een speeldate en deed ik met Elin en Joris een soort (halfbakken) shop poging in het nieuwe centrum in mijn woonplaats. En nu dus ook een voorzichtig eerste stapje terug in blogland.

De komende tijd ga ik jullie weer lekker bijkletsen over het wel en wee binnen ons gezin van vijf. En natuurlijk zal ik ook vertellen wat er de afgelopen weken allemaal gebeurd is, hoe de laatste weken van de zwangerschap waren, hoe de bevalling verliep en hoe de kraamtijd was. Ik zal er nog niet op volle sterkte zijn, maar ik ga er wel naar streven om een paar keer per week wat te posten.

Laat, als je dat leuk vindt, vooral een berichtje achter! Ik vind het echt enorm leuk om van jullie te horen.